Iemand kan om diverse redenen verraad plegen: geld, liefde of een politieke carrière. Hier gaat het om mensen die hun eigen land, partners of zelfs familieleden hebben verkocht voor hun eigen persoonlijke gewin:
10. Guy Fawkes. Was een Engelse katholieke samenzweerder, zoon van een notaris uit York, die diende in het Spaanse leger van de Nederlanden. Hij behoorde tot een groep voor de restauratie van het catholicisme in Engeland die het buskruitverraad plande met de bedoeling om het parlement op te blazen. Ze wilden koning Jacobus I, zijn familieleden en de rest van de leden van het Hogerhuis te doden met explosieven die onderaan het gebouw waren geplaatst en die Fawkes moest tot ontploffing brengen tijdens de sessie van de kamer.
Toen hij op 5 november 1605 werd gearresteerd, verklaarde hij dat hij het parlement wou opblazen om de godsdienstvervolgingen een halt toe te roepen. Hij weigerde zijn handlangers te verraden en werd terechtgesteld.
Sindsdien wordt in Engeland op 5 november Guy Fawkes Day gevierd waarin men een pop verbrandt die Guy Fawkes voorstelt.
9. Robert Hanssen. Dit is een voormalige Amerikaanse agent van de FBI die meer dan twintig jaar lang spioneerde voor de Sovjetunie (en nadien voor post-communistisch Rusland).
Hoewel hij aan de USSR een hoop heel gevoelige informatie bezorgde, kon de openbare aanklager niet de doodstraf vragen voor de 15 beschuldigingen van spionage en samenzwering waartoe hij schuldig werd bevonden. Hij kreeg een levenslange gevangenisstraf waarbij hij per dag 23 uur afgezonderd werd in een federale superbeveiligde gevangenis in de buurt van Florence in de staat Colorado.
Men schat dat de verkoop van Amerikaanse geheimen hem zo’n 1,4 miljoen dollar netto hebben opgebracht, naast cash geld en diamanten.
8. Bellido Dolfós. Was een legendarisch edelman uit het Spaanse León die bekend was omdat hij in heldendichten, dichtbundels en middeleeuwse kronieken vermeld werd als moordenaar van koning Sancho II van Castilla op 6 oktober 1072.
Volgens de traditie had don Sancho, die de verdeling van het rijk zoals vermeld in het testament van zijn vader Don Fernando niet kon aanvaarden, de stad Zamora belegerd, die als erfenis naar zijn zus, Doña Urraca, was gegaan. Vellido Dolfos verliet Zamora en ging naar het Spaanse kamp waar hij een privégesprek had met Sancho, met het excuus dat hij de kant van Doña Urraca wou verlaten en hem een toegangsweg tot de stad zou tonen. Toen de koning even niet oplette, doorboorde verrader Dolfos de koning met de vergulde spies van de koning zelf.
7. Brutus. Hij was de zoon van Marcus Junius Brutus, een onbelangrijk politicus, en Servilia Cepionis, stiefzus van Cato De Jonge en minnares van Julius Caesar. Volgens enkele bronnen zou Julius Caesar zelf de vader zijn geweest omdat hij van Brutus hield als van zijn eigen zoon, maar dit is niet meer dan een ongegrond gerucht.
Brutus was van nature republikein en verborg zijn politieke overtuiging nooit. Hij was getrouwd met de dochter van Cato, zijn nicht Porcia Catonis, en schreef een tekst waarin hij de kwaliteiten van zijn al overleden schoonvader prees. Caesar was zeer gesteld op hem en respecteerde zijn meningen. Niettemin was Brutus, net al vele andere senatoren, niet tevreden met de toestand van de Republiek. Caesar was tot dictator voor het leven benoemd en had diverse wetten goedgekeurd die hem extra macht gaf. Brutus begon een samenzwering tegen Caesar samen met zijn schoonbroer en vriend Caius Cassius Longinus en andere senatoren. Tijdens de iden van maart vermoordden een groep senatoren, waaronder Brutus, Caesar in de Curia Pompeia. Naar verluidt waren de laatste woorden van Caesar de volgende: “Tu quoque, Brute, fili mi” (Jij ook, Brutus, mijn zoon).
6. Wang Jingwei. Hij was een Chinees politicus van de eerste helft van de twintigste eeuw. Hij is gekend omdat hij aan het hoofd stond van de linkse factie van de nationalistische partij Kuomintang (KMT), die de samenwerking wou voortzetten met de Communistische partij van China na de dood van de stichter van de KMT, Sun Yat-sen. In 1927 probeerde Wang deze samenwerking voort te zetten vanuit de regering van de KMT in de stad Wuhan, maar zijn rivaal, Chiang Kai-shek, de militair die erin slaagde het oosten van China te veroveren in de Noordelijke Expeditie, wou de macht in handen nemen. Chiang Kai-shek richtte een alternatieve regering op in de stad Nankin en begon een campagne om de communisten te vervolgen.
Nadat hij het leiderschap van Chiang had aanvaard en tot de regering van het KMT in Nankin was toegetreden, bleef Wang een belangrijke figuur in de partij. Hij kreeg bewondering voor de fascistische bewegingen in Europa en reisde zelfs naar Duitsland waar hij steun zocht van de regering van Adolf Hitler.
In 1938, na het begin van de tweede Chinees-Japanse oorlog, verliet Wang Jingwei de naar de binnenstad van Chongqing gevluchte regering van Chiang Kai-shek, en aanvaardde het bod van de Japanners om president te worden van het met China collaborerende regime in Nankin. Tijdens de Tweede Wereldoorlog erkende Japan en hun bondgenoten hem als baas van de Chinese staat.
5. De Rosenbergs. Dit was een Amerikaans echtpaar dat op de elektrische stoel werd geëxecuteerd op laste van spionage. Het was de eerste executie van burgers omwille van spionage in de geschiedenis van de Verenigde Staten.
We moeten de oorsprong van het proces en de executie van dit echtpaar zoeken in het uitlekken van nucleaire geheimen vanuit zowel het nucleair onderzoekscentrul van Los Alamos als uit de Universiteit van Berkeley, waar een belangrijke linkse groep wetenschappers aanwezig was. Een voormalig werktuigkundige van de supergeheime centrum in Los Alamos, sergeant David Greenglass, broer van Ethel, bekende dat hij geheimen aan de Russen had doorgespeeld en beschuldigde zijn zus en haar man. Deze bekentenis leidde rechtstreeks naar het echtpaar Rosenberg, dat werd aangehouden, beschuldigd en veroordeeld voor spionage.
4. Benedict Arnold. Hij was een Amerikaans generaal die zich aan Britse zijde schaarde tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.
Hij is het meest bekend omdat hij de overgave beraamde van het Amerikaanse fort West Point, New York, aan de Britten in de onafhankelijkheidsoorlog. Toen hij nog voor de Amerikanen vocht, had hij zijn moed en dapperheid onderscheiden door de inname van het fort Ticonderoga in 1775 en in de Slag van Saratoga in 1777. Hij was hevig gekant tegen de beslissing van de Congres om een verbond met Frankrijk aan te gaan, omdat hij al enkele nederlagen tegen de Fransen en hun inheemse bondgenoten had opgelopen.
Tegenwoordig is zijn naam een synoniem voor verraad in de Verenigde Staten.
3. Aldrich Ames. Hij is een voormalig officier en analyst van de contra-inteligentie van het Amerikaanse CIA, die tussen 1985 en 1991 spioneerde voor de Sovjetunie, waarvoor hij in 1994 werd aangehouden en veroordeeld.
Ames begon te spioneren voor de USSR in 1985, toen hij binnenging in de kleine diplomatieke Russische zetel in Washington om nationale Amerikaanse geheimen aan te bieden voor geld. Ames werd benoemd tot de Europese Divisie van het CIA en tot de Contra-intelligentie van de CIA waar hij uiteindelijk verantwoordelijk werd voor niets minder dan de analyse van de operaties van de Russische intelligentiediensten. De informatie die Ames overdroeg ging over minstens een honderdtal intelligentie-operaties tegen de USSR. Uiteindelijk zou hij aan de KGB de namen hebben doorgespeeld van alle Amerikaanse agenten van de CIA die in de USSR werkzaam waren.
In totaal hebben de Russien aan Ames 4,6 miljoen dollar betaald voor zijn diensten, wat hem toeliet een hogere levensstijl te leiden dan wat een agent van de CIA zich normaal gezien kon permitteren. Met het geld dat hij door spionage verdiende, kocht hij zich een dure Jaguar, juwelen, designerkledij en een huis van een half miljoen dollar in het noorden van de staat Virginia, vlakbij Washington D. C. Ames had geen ideologische affiniteit voor de Sovjetunie maar op een zeker punt was hij een “gretige kapitalist” geworden die enkel geïnteresseerd was in het verdienen van meer geld dan wat hij officieel verdiende.
2. Vidkun Quisling. Op 9 april 1940 pleegde Quisling een staatsgreep in Noorwegen en installeerde een ad hoc-regering in de verwarring tijdens de Duitse invasie. Hij verwachtte dat de Duitsers hem zouden steunen. Koning Haakon VII en de regering vluchtten in ballingschap en Quisling vreesde dat alle politieke macht in Duitse handen zou vallen ten nadele van de Noorse bevolking.
Quisling had een jaar eerder Adolf Hitler bezocht in Duitsland, maar hij liet geen diepe indruk na op de Führer, integendeel zelfs. Hitler benoemde Joseph Terboven als Reichskommissar, de hoogste graad binnen de bezettingstroepen in Noorwegen. De relatie tussen Quisling en Terboven was gespannen, hoewel Terboven, de er het voordeel in zag om een Noor op een hoge functie te zetten om de wrok van de bevolking te verminderen, Quisling benoemde tot minister van het presidentschap in 1942. Op 1 februari 1943 ten slotte, werd Quisling tot hoofd van bezet Noorwegen benoemd.
Vidkun Quisling bleef in functie tot zijn arrestatie op 9 mei 1945 in een residentie in Bygdøy, Oslo. Het huis, dat nu Villa Grande wordt genoemd, is tegenwoordig een museum dat gewijd is aan de slachtoffers van de holocaust.
Quisling, samen met twee andere leiders van de Nasjonal Samling, Albert Viljam Hagelin en Ragnar Skancke, werd veroordeeld wegens hoogverraad en terechtgesteld. Hij werd beschuldigd wegens zijn acties tijdens de oorlog: zijn staatsgreep in april 1940, zijn weigering deel te nemen aan de mobilisatie, zijn vele aansporingen aan de Noren om vrijwillige toe te treden tot het Duitse leger, zijn medewerking aan de deportatie van de Joden, zijn verantwoordelijkheid voor de executie van Noorse patriotten, enz.
1. Judas Iscariot. Volgens de Bijbel “maakte Satan zich meester van Judas” vóór hij Jezus Christus verraadde aan de Romeinse autoriteiten. Dit lid van de Twaalf Apostelen verraadde zijn vriend voor een zielige dertig zilverstukken. Judas had een speciaal signaal zodat de autoriteiten de identeit van Jezus zouden kennen, de beruchte Judaskus, die leidde tot de kruisiging van de zoon van God.
(bron)
(niet door mij)
) – Foorplein! Dit complexe station, dat bestemd is/was voor tram 10, zal waarschijnlijk nooit in gebruik genomen worden wegens onrendabel. Maar zeg nooit nooit…
Door V. Dierickx
bEIRE'S BLOG 