Archief voor juli, 2014

Mede dankzij de hulp van producer Robert John ‘Mutt’ Lange betekende Highway To Hell de grote doorbraak in Amerika voor AC/DC. Helaas bleek de vandaag precies 45 jaar oude plaat ook de laatste met de iconische frontman Bon Scott, die nog geen jaar later overleed.

Waren op de voorgaande albumhoezen nog de namen van producers (Harry) Vanda en (George) Young te lezen, voor Highway To Hell besloot AC/DC het roer om te gooien. Nadat eerst Eddie Kramer – bekend van zijn werk met onder andere KISS en Jimi Hendrix – was benaderd, gingen de rockers uit Australië de samenwerking aan met Robert John ‘Mutt’ Lange, die eerder platen van groepen als The Boomtown Rats en Savoy Brown had geproduceerd. Het bleek een gouden greep. Lange gaf de band een commerciëler geluid, wat onder meer te horen was aan de nagalmende drums van Phil Rudd en de meer uitgelichte achtergrondzang.

Bijna alle tracks op Highway To Hell zijn AC/DC-klassiekers geworden – waaronder natuurlijk ook het titelnummer, een van de populairste rocksongs aller tijden. Hoe geliefd dit vaak onterecht als satanisch bestempelde nummer is, bleek vorig jaar maar weer. Toen kwam Highway To Hell hoog in de Britse hitlijsten dankzij een Facebookcampagne van een AC/DC-fan. Catchy was ook de volgende single Touch Too Much, waar de invloed van Lange heel goed naar voren komt. Verder staan op het album klassiekers als Beating Around The Bush (met een riff die duidelijk geïnspireerd is op Oh Well van Fleetwood Mac), Girls Got Rhythm, Shot Down In Flames en If You Want Blood (You’ve Got It). De afsluiter Night Prowler eindigt met de door Bon Scott gesproken quote “Shazbot, Nanu Nanu!” uit de tv-show Mork & Mindy van acteur en komediant Robin Williams.

Highway To Hell was het beste album van de band tot dan toe en ook het eerste dat Amerika veroverde (de oudere lp Dirty Deeds Done Dirt Cheap behaalde daar weliswaar de top drie, maar dat gebeurde pas na de re-release in 1981). AC/DC werd een internationaal succes, maar Bon Scott kon er slechts heel even van genieten. In februari 1980 stierf hij zoals bekend na een avond (te veel) drinken. De samenwerking met Mutt Lange werd echter doorgezet en samen het volgende album Back In Black bracht de band – inmiddels met de huidige zanger Brian Johnson – naar een nieuw commercieel hoogtepunt.