Vier merkwaardige rockers met beschilderde gezichten bestormden begin jaren zeventig de hitlijsten. Met hun zwart-witte gelaten en flamboyante leren outfits zijn de mannen van Kiss in één oogopslag herkenbaar. Zelfs wanneer je geen enkel nummer van ze kunt opnoemen, Kiss is een begrip. De New Yorkse shockrockers zijn dit jaar opgenomen in de Rock And Roll Hall Of Fame.
De bloed- en vuurspuwende muzikanten brachten spectaculaire, schokkende acts naar hun publiek en kregen een horde fans die zich de Kiss Army noemen. “Ze waren The Beatles voor me”, zegt gitarist van Pearl Jam, Mike McCready, over de band in een interview met Rolling Stone. “Ze zijn de reden dat ik gitaar ben gaan spelen. Ze waren larger than life, met een ongrijpbaar ‘iets’ waar ik nog vaak over nadenk.” De vandaag 65 jaar geworden bassist en zanger – waarschijnlijk bekender om zijn lange tong dan om zijn muziek – Gene Simmons, gitarist en zanger Paul Stanley, gitarist Ace Frehley en drummer en zanger Peter Criss vormden de oorspronkelijke bezetting van de band. Door de jaren heen wisselde de opstelling regelmatig, met Stanley en Simmons als enige constanten.
Wanneer de zwart-witte maskers opgingen, namen de bandleden een andere identiteit aan. Stanley werd Starchild, Simmons transformeerde in Demon, Frehley luisterde naar Spaceman en Criss was Cat. Stanley, die destijds als taxichauffeur werkte om rond te komen, kreeg het idee voor hun look omdat hij dacht dat het ze zou helpen opvallen in de al erg verzadigde muziekscene in New York. Hij had gelijk.
Geoliede geldmachine
De leden van Kiss verborgen hun doelen allerminst: rock and roll all night and party everyday, en vooral veel geld verdienen. Rockzanger en songwriter Iggy Pop claimt dat hij verantwoordelijk was voor de ondergang van de hippiebeweging van de sixties, maar volgens Amerikaanse rockjournalist Jaan Uhelszki was het Kiss die de dodelijke steek in het hart van het antikapitalistische flowerpowertijdperk gaf. Uhzelski schrijft op de website van de Rock And Roll Hall Of Fame dat Kiss wellicht de eerste band ooit was die zichzelf als merk zag en zich zo probeerde te verkopen. “Kiss heeft bijgedragen aan de professionalisering van de muziek,” zegt Flip van der Enden, docent popgeschiedenis op het Conservatorium van Amsterdam. “Ze waren erg gericht op merchandising en verkochten de gekste dingen met hun naam erop. De band had een tegensuitgetellig imago; van de ene kant waren ze een ruige rockband en van de andere kant een geoliede geldmachine.” Enkele voorbeelden van de onbeschaamde commerciële ondernemingen van de groep: Kiss-condooms, -doodskisten en de Kiss midgetgolfbaan. Tegenwoordig bezit de band ook een eigen restaurantketen genaamd Rock & Brews. De gerechten – met namen als Ring Of Fire Hotwings en Yellow Submarine – zijn een knipoog naar klassieke rocknummers.
One Direction
Hoewel de band erg rijk is geworden, is dat niet waarom ze geëerd werden met de een plek in de Hall Of Fame. De band is zelfs door hun controversiële aard nu pas opgenomen in het muziekmuseum; ze zijn eigenlijk al vijftien jaar verkiesbaar. Volgens Uhzelski hebben de bandleden, ondanks hun commerciële instelling, wel degelijk een duidelijke artistieke visie; optimistische, directe muziek en songteksten die vooral gaan over jong zijn en plezier maken. De muziek van Kiss was zelfs bij vlagen romantisch. Op het album Destroyer is een liefdesnummer ondergebracht voor de toenmalige vrouw van Criss. Maar hun grootste, belangrijkste nalatenschap is zeer waarschijnlijk de indruk die de rockers achter hebben gelaten op hun fans en collega-muzikanten. “De reden waarom Kiss opgenomen is in de Hall Of Fame heeft weinig te maken met hun muziek”, zegt Van der Enden. “Het gaat om de manier waarop ze publiek hebben weten te winnen. Ze waren echte showmannen en hadden ontzettend bevlogen fans. Kiss was een fenomeen.” Volgens Van der Enden is de shockrockband in één opzicht te vergelijken met de Britse popgroep One Direction. “Tegenwoordig komt het vaker voor dat bands hun fans heel erg aan zich binden, zoals One Direction. Maar in de tijd van Kiss was een dergelijke fanbase uitzonderlijk.”
Nirvana
Naast Kiss werd dit jaar grungeband Nirvana opgenomen in de Hall Of Fame. Op het eerste gezicht lijken de twee bands weinig met elkaar gemeen te hebben. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ze lijnrecht tegenover elkaar staan. Nirvana zette zich af tegen commerciële muziek. Hun frontman Kurt Cobain droeg versleten jeans en houthakkersbloezen, en leek permanent ongewassen en ongekapt haar te hebben. Zet dit naast de populistische hardrockdeuntjes van Kiss, met hun over-the-top uitdossingen en shows, en je zou bijna denken dat het een compleet ander genre was. Maar toch was Cobain in zijn jongere jaren erg fan van de in leer en plateauschoenen gestoken band en heeft hij zich door hun muziek laten inspireren, schrijft Richard Jinman op de website van het Britse nieuwstijdschrift The Week. Nirvana heeft zelfs een cover opgenomen van het Kiss-nummer Do You Love Me? voordat ze hun beter bekende werk uitbrachten.
bEIRE'S BLOG 